Dag 6
Blijf op de hoogte en volg Linda
20 Januari 2017 | Finland, Kittilä
Eerst werd er uitleg gegeven hoe we de husky konden bedienen en waar je op moest letten: Als je achterop staat ben je de bestuurder en houdt je altijd met 2 handen de husky vast, je let er op dat de touwen waaraan de honden bevestigd zijn altijd strak staan, zorgt ervoor dat er voldoende ruimte zit tussen je voorganger en afremmen doe je door 1 voet op de hendel te zetten en geheel stoppen doe je door dit met 2 voeten te doen. Best wel weer even spannend omdat je dit nog nooit gedaan hebt en je nog niet weet met welke snelheid de honden zullen rennen.
Op weg bleek dat de honden niet met volle snelheid tekeer gaan, het was goed te handelen. Doordat we steeds een stukje achterliepen en niet goed konden volgen, kregen we er onderweg kregen een 6e hond bij.
Dit konden we merken, we gingen ineens stukken sneller wat de rit gelijk ook leuker maakte! Wat wel bijzonder is, is dat de honden hun behoeften doen tijdens het rennen door: ze lopen door op de voorpootjes en tillen de achterpootjes op zodat het allemaal vrij kon weg lopen. Wat een geur geven die beestjes af zeg.... en ze doen het niet 1 keer, nee een aantal keer tijdens de rit en dat ook van alle honden die voor je renden... Toch wel makkelijk om hond te zijn!
Halverwege de tocht werden de rollen omgedraaid en mocht ik plaatsnemen in de husky zelf. Tijd om wat foto's te maken en echt te genieten van de omgeving. Het was een stralende dag in een prachtige omgeving, wat kun je als mens dan genieten!
Na de tocht kregen we een rondleiding op de farm. Op een veldje stonden een aantal honden apart aan een ketting. Dit voor de veiligheid, zij gaan anders met elkaar in gevecht. Deze honden waren tam zodat we ze mochten aaien en knuffelen. De ene hond nog liever dan de ander en zij zochten het contact ook zelf op. We hebben vele mooie foto's kunnen maken samen met de honden. Wat verderop kregen we uitleg over de jonge hondjes en hoe zij opgroeien. Wat ik wel bijzonder vind is waar je een echte huskyhnd aan kan herkennen: ze hebben 1 blauw en 1 bruin oog.
Na de rondleiding kregen we in de houten blokhut warme bessensap en konden we even opwarmen. Als aandenken heb ik een huskyhond meegenomen.
Bij terugkomst in het hotel was het ondertussen tijd geworden voor de lunch en een momentje van even niks. Een een boekje lezen geeft toch het echte vakantiegevoel. Niet veel later klopte Marieke bij ons aan met de vraag of we zin hadden in een middagwandeling. We zijn gezellig meegegaan en hebben een flink stuk over het meer gelopen en genoten van de laatste zonnestralen van de dag.
Het contact met ons 4e was erg gezellig en daarom besloten we om met elkaar wat te gaan eten in het dorp. menu bestond uit kip en patat wat er met de kou wel ingaat.
We waren na het eten nog niet uitgepraat en werden uitgenodigd voor een kop thee in de kamer van Marieke en Linda. Dat werd natuurlijk niet 1 kopje maar bleven lekker hangen en kletsen. Totdat mijn oogleden rond de klok van 23.00 uur erg zwaar werden... we zijn toen maar naar onze eigen hotelkamer gegaan om het bedje op te zoeken.
Kortom, een hele geslaagde dag!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley